blog.michalt.pl

Ten wpis miał pojawić się jutro, ale skoro jest gotowy, postanowiłem opublikować go dziś. Poprzednio wspominałem o Luxoft, teraz będzie o firmie w którą bardzo wierzyłem i z którą miałem niesamowicie pozytywne skojarzenia. W tym wypadku nie padną nazwiska bo ich nie pamiętam. Na „wydaje mi się” nie zamierzam ich podawać, bo mógłbym kogoś niesprawiedliwie oskarżyć. Tu również była rekrutacja, w tym wypadku taka, której nie przeszedłem. O ile rozmowa odbyła się naprawdę w bardzo pozytywnej atmosferze, to sytuacja która miała miejsce bardzo mnie rozczarowała i zszokowała. Takie zachowania należy wysoce piętnować, co też zamierzam uczynić w tym wpisie. Nordea przestała być firmą w którą wierzyłem i do której miałem zamiar kiedyś się dostać.

Niedawno miałem okazję rekrutować się do firmy Luxoft, która obecnie należy (tak się reklamują) do grupy DXC Technology – zastanawiam się, czy cała grupa nie zmieni nazwy na DXC. W moim odczuciu rekrutacja od samego początku przebiegała dosyć dziwnie, ale to co się wydarzyło na końcu… Gwiazdą dzisiejszego artykułu poza samą firmą Luxoft będzie również pani Paulina Terebus, która zaszczyciła mnie awanturą, krzykiem i fałszywymi oskarżeniami. Zacznijmy od początku…

Minął 3 roczek od założenia bloga. Bez fajerwerków, bez ponownych podsumowań, tak po prostu... Chciałbym podziękować wszystkim czytelnikom i zgodnie z dobrą, ostatnio coraz częściej praktykowaną przeze mnie tradycją, nic nie obiecywać. Miała być wielka wiosenna aktualizacja... Tiaaa...
Jeszcze raz wszystkim serdecznie dziękuję i do przeczytania!

Bardzo podoba mi się plikowa abstrakcja w systemach uniksowych. Często na przykład można spotkać się z określeniem, że w uniksopodobnym Linuksie wszystko jest plikiem. W formie plików prezentowane w systemie są między innymi urządzenia, procesy, gniazda, katalogi, specyficzne byty typu null lub zero i tak dalej. W systemie operacyjnym Plan 9 plikową reprezentację otrzymały również ekrany systemu okienkowego. Postanowiłem cofnąć się z Wami trochę do przeszłości i odrobinę przyjrzeć temu niewątpliwie ciekawemu projektowi i pogmerać w nim.

Z wielkim smutkiem zakańczam mój hobbystyczny jarmark. W ciągu tygodnia zaprezentowałem 5 projektów. Każdy z nich planuję rozwijać przez co najmniej kilka następnych miesięcy. Jarmarkowe wpisy klikają się, z czego bardzo się cieszę.
Zastanawiam się nad drugą edycją tego wydarzenia i nad formami w jakich mogłoby się ono odbywać. Przyszło mi na myśl, żeby pojawiać się z nim co kwartał, na początku każdej pory roku, jednak po dłuższym zastanowieniu doszedłem do wniosku, że 3 miesiące to za krótki okres, aby przygotować coś co może zaskoczyć i zaciekawić. Nie wiem jeszcze jak, ale chciałbym z jarmarkiem powrócić.
Zachęcam Was do odwiedzin bloga. Z pewnością wrócę jeszcze do tego tematu. Moim zdaniem mam za sobą całkiem zadowalające "pierwsze koty za płoty".
Niedługo pojawi się też kolejna drobna niespodzianka, chociaż nie wiem czy zainteresuje ona obecnych czytelników. Z pewnością pojawią się nowi.
To na tyle w tym wpisie i w tym tygodniu.
Do przeczytania! :)

Nadszedł czas na omówienie ostatniego projektu. W tym przypadku również nie podam jeszcze jego nazwy. Co istotne, jest on częściowo powiązany z aplikacją pokazaną wczoraj. Jak już się zapewne domyślacie, mam na myśli menedżer pulpitu. Tu również mamy do czynienia z bardzo wczesnym stadium rozwojowym i językiem C++, frameworkiem Qt6 i omawianym wczoraj system frameworkiem.

W tym wypadku nie podam nazwy projektu, ale bardzo chętnie o nim opowiem. :) Prace rozpocząłem jesienią ubiegłego roku i postanowiłem, że będzie to pierwsza moja aplikacja napisana z wykorzystaniem frameworka Qt w wersji 6. Niestety, zawirowania związane z Qt o których wspomniałem we wczorajszym wpisie oraz chęć poszerzania horyzontów programistycznych popchnęły mnie do stworzenia czegoś takiego jak system framework. Tu Qt dostarcza tu głównie interfejs graficzny oraz jeden dosyć duży komponent o którym wspomnę później, resztę robi napisana przeze mnie logika oraz zewnętrzne biblioteki, co sprawia, że w razie ewentualnych problemów licencyjnych, ograniczam straty w projekcie do minimum i będę mógł szybko przenieść GUI np. na GTK lub… Pawsa? :D

Czyż one nie są piękne? Te śliczne kocie łapki pochodzą z kawiarni „Kotka cafe”, która mieści się w Gdańsku na Polankach. Oprócz niesamowitego towarzystwa kotków, można znaleźć tam bardzo klimatyczne i przyjemne wnętrze, bardzo miłą obsługę i przepyszne smakołyki.

Nazwa brzmi dosyć znajomo… Czy chodzi o interfejs dla systemu Box? I tak i nie…
BoxUI jest rozwiązaniem, które znajduje się na wczesnym etapie rozwoju i które planuję wykorzystać być może między innymi w wersji 2.0 systemu Box. Postanowiłem odciąć się od Bootstrapa i stworzyć własny, prosty framework do webowego front-endu.

Czas na drugi wpis w ramach jarmarku. Jeśli śledzicie moje wpisy, z pewnością słyszeliście o systemie Box. Napędza on mojego bloga i jest pierwszym z projektów, które chciałbym Wam zaprezentować. Narodził się w 2019 roku jako paskudnie sklepany CRUD z zaszytym użytkownikiem w kodzie oraz hasłem. Brzmi tragicznie? To nie miał być projekt hobbystyczny i nie miał mieć perspektyw rozwoju. Chciałem stworzyć na szybko coś niesamowicie prostego co napędzi mojego bloga i pozwoli pisać artykuły, a jednocześnie nie będzie Wordpressem, Drupalem itp. Napisałem to w kilkanaście, może kilkadziesiąt minut we frameworku Play i cudem było, że dorzuciłem bibliotekę ebean do ORM. Pierwotnie system nie miał żadnej nazwy, później ochrzciłem go BoxCMS, a jeszcze później otrzymał swoją ostateczną i uproszczoną nazwę Box.

Pierwszy panel administracyjny wyglądał komicznie. Naprawdę nie ma czego pokazywać. Z czasem pomyślałem, że może warto by jednak troszkę rozbudować bloga i tego nieszczęsnego CRUDa. Diabelsko druciarsko napisany kod otrzymał 2 potężne refactory, bardzo mocno zyskał na estetyce i architekturze, a także zyskał sporo nowych funkcjonalności, których nie wykorzystałem na stronie bloga, ale miałem zamiar użyć w innych projektach, które ostatecznie nie powstały. W dalszej części pokrótce je omówię.